[ad_1]
MEER PROBLEMEN DAN DE WAARD?
Hoewel het nog steeds een snellere en goedkopere manier is om geschillen te beslechten dan wanneer de partijen naar een civiel proces zouden zijn gegaan, is het indienen en betekenen van een claim een lang en tijdrovend proces.
“Partijen in een SCT-actie moeten procesmatig eerst een overleg bijwonen, waarbij een griffier probeert het geschil op te lossen”, aldus mevrouw Ng.
“De claim gaat over naar een hoorzitting voor een magistraat als de zaak niet kan worden opgelost. De magistraat zal de claim beoordelen in overeenstemming met de voorwaarden van het contract/de algemene voorwaarden tussen de luchtvaartmaatschappij en de klant, en de toepasselijke beginselen van het contractrecht.
“Als alternatief kan een gerechtelijke procedure ook worden ingesteld bij de Magistrates' Courts of District Courts.”
Advocaten mogen partijen niet vertegenwoordigen in SCT-procedures, maar kunnen wel worden ingehuurd om juridisch advies te geven.
Klanten moeten ook een vergoeding betalen, afhankelijk van het claimbedrag. Een klant moet S$ 10 betalen voor claims tot S$ 5.000 en S$ 20 voor claims boven S$ 5.000, maar tot S$ 10.000. Voor claims boven S$10.000 zou een klant 1 procent van dat bedrag moeten betalen.
Maar zelfs als de klant een beslissing in zijn voordeel verkrijgt, zal hij/zij een executie- of executieprocedure bij de burgerlijke rechter moeten starten als de andere partij het gerechtelijk bevel tot betaling niet naleeft, aangezien de SCT het bevel niet kan uitvoeren of ten uitvoer kan leggen. namens de klant.
“Het ten uitvoer leggen van een bevel garandeert geen uitkomst. U moet de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen voordat u verdergaat”, staat op de website van de Singapore Courts.
“Je zult tijd en moeite moeten besteden aan het indienen van de nodige verzoeken om het bevel ten uitvoer te leggen, en er is geen garantie dat je iets kunt terugvorderen van de tenuitvoerleggingsbeklaagde.”
De verzoeker tot tenuitvoerlegging zou ook een vergoeding moeten betalen voor de tenuitvoerlegging van het bevel.
“HOF” VAN DE PUBLIEKE MENING
Mevrouw Ng zei dat klanten een geschil alleen als laatste redmiddel voor de rechter moeten brengen en dat een minnelijke schikking, rechtstreeks met de luchtvaartmaatschappij of via CASE, het meest ideaal zou zijn.
“Dit gezien het feit dat de tijd en middelen (inclusief mogelijke juridische kosten) die worden besteed aan het indienen van een dergelijke claim mogelijk groter kunnen zijn dan de schadevergoeding die uiteindelijk wordt toegekend”, zei ze.
Gezien de relatief lage claimbedragen en het ontbreken van een garantie op een gunstige uitspraak, kunnen grote bedrijven zoals luchtvaartmaatschappijen er de voorkeur aan geven dat geschillen naar de rechter gaan in plaats van naar de benadeelde klant te gaan.
“Dat gezegd hebbende, is het veel minder waarschijnlijk dat de rechtbanken van Singapore een schadevergoeding zullen eisen, of net zo genereus zullen zijn als de District Consumer Disputes Redressal Commission van de Hyderabad, bij het opleggen van compensatie voor ‘mentale pijn en fysiek lijden’ dat de klant heeft geleden”, aldus de heer Tan.
Hij voegde eraan toe dat klanten er misschien beter aan doen om hun grieven op sociale media te uiten om grotere bedrijven onder druk te zetten.
Vorig jaar SIA hapjes terug gebracht voor maaltijden in economy class en heeft zijn besluit om papieren serviceware te gebruiken teruggedraaid na netizens gaf de duim omlaag op sociale media.
“Onder de gegeven omstandigheden kan het in dergelijke situaties soms effectiever zijn (in termen van het bereiken van het gewenste resultaat) voor de benadeelde klant om de zaak te ventileren in de ‘rechtbank’ van de publieke opinie dan in een rechtbank’, zei de heer Bruinen.
“Het kan hen verder brengen dan een gerechtelijke procedure.”
[ad_2]
Source link
