[ad_1]
GEEN GARANTIE OP VIERDAAGSE WERKWEEK
Mevrouw Gan en de bedrijfsverenigingen probeerden ook het tripartiete standpunt over de vierdaagse werkweek te verduidelijken, nadat dit in buitenlandse mediaberichten over de richtlijnen was vermeld.
In het algemeen zei de heer Ng dat de goedkeuring door SNEF van de richtlijnen gebaseerd was op drie principes: dat werkgevers het voorrecht hebben om te beslissen of ze een verzoek om een flexibele werkregeling inwilligen; dat de regelingen geen negatieve invloed mogen hebben op de productiviteit en de kwaliteit van de dienstverlening; en dat niet alle rollen en banen geschikt zijn voor alle vormen van flexibele werkregelingen.
Hij benadrukte dat de tripartiete richtlijnen geen vierdaagse werkweek bepleiten en geen enkele uitkomst voorschrijven, noch enige vorm van flexibele werkregelingen voor bedrijven voorschrijven.
“Behandel het als een instrument om de discussie te vergemakkelijken zodat beide partijen er baat bij hebben, zodat er een manier is om deze verzoeken (flexibele werkregelingen) door te geven”, zei hij, eraan toevoegend dat van bedrijven werd verwacht dat ze de nadruk zouden blijven leggen op een “ sterke organisatiecultuur.”
Hierop voortbouwend wees de heer Ng erop dat de economie van Singapore mondiaal verbonden is en afhankelijk is van het feit dat de beroepsbevolking “actief en zeer flexibel is”.
“Ik zou aarzelen als deze hele suggestie van een vierdaagse (werkweek) een wijdverbreide cultuur wordt, omdat dit enorme gevolgen kan hebben voor bedrijven en de economie”, zei hij.
“Om te kijken of het geschikt is, zou ik willen voorstellen dat we echt naar de rol zelf en de aard van het bedrijf kijken, in plaats van er een algemeen soort cultuur van te maken.”
Een voorbeeld dat voldoet aan de bedoeling van de richtlijnen zou zijn als een senior werknemer met pensioen wil gaan, maar ermee instemt om op basis van een vierdaagse werkweek te blijven, zodat het bedrijf kan blijven profiteren van zijn ervaring en de opvolging kan plannen, voegde de heer Ng toe.
Mevrouw Gan zei dat het gezien het tekort aan arbeidskrachten in Singapore moeilijk zou zijn voor werkgevers om een vierdaagse werkweek mogelijk te maken.
“Misschien zijn er bedrijven die dat wel kunnen. Dat is goed voor hen, als ze hun werkproces en de aard van hun werk kunnen beheersen, dat ze het kunnen implementeren. Zo zal het zijn. Maar ik zie niet dat dit de norm wordt”, zegt ze.
Werkgevers die een vierdaagse werkweek voor een werknemer kunnen invoeren zonder de productie te beïnvloeden of meer werknemers in dienst te nemen, kunnen mogelijk doorgaan zonder het loon van de werknemer te verlagen, aldus mevrouw Gan.
Maar als de productiviteit en verantwoordelijkheden van de werknemer worden verminderd als gevolg van flexibele werkregelingen, zou het eerlijk zijn om een verlaging van de beloning te overwegen, voegde ze eraan toe.
De heer Ang van ASME merkte op dat een vierdaagse werkweek verschillende vormen kan aannemen. Een systeem dat kortere werktijden met zich meebrengt zonder loonsverlaging zou voor de meeste bedrijven niet werken, en het verzoek zou “ronduit worden afgewezen”.
Bedrijven moeten de verzoeken om flexibele werkregelingen die zij ontvangen, beoordelen binnen bepaalde grenzen van productiviteit en effectiviteit, zei hij, maar op de langere termijn zijn er veel opties op het gebied van prestatiemanagement en functieontwerp om te overwegen.
[ad_2]
Source link
