Ramoji Rao: The man who lived as interface between business and politics | News

Cherukuri Ramoji Rao, Padma Vibhushan, is vandaag op 88-jarige leeftijd overleden. Hij begon als een kleine exporteur van Indiase goederen naar de Sovjet-Unie, startte en runde een zeer succesvolle chitfund-onderneming, verkocht augurken in flessen en richtte een horecagroep op, lanceerde Telugu en Engelse kranten die tientallen jaren over het onverdeelde Andhra Pradesh regeerden, maakten veel bekroonde films met een laag budget en waren een van de belangrijkste krachten achter de opkomst en groei van de Telugu Desam Party (TDP). Hij bereikte het hoogtepunt van zijn macht en roem voordat hij vijftig werd en zelfs maanden voordat hij stierf, en zat boordevol ideeën die slimme jonge ondernemers vandaag de dag een run voor hun geld zouden kunnen geven.

Bijna dertig jaar geleden legde hij in een gesprek met Business Standard uit: “Het geheim is om kapitaal verstandig te gebruiken. Je moet weten hoe je elke druppel eruit kunt persen.” Hij had het natuurlijk over de tijd dat banken staatseigendom waren en krediet kostbaar was. Maar dit was een principe dat tot het einde toe de kern van zijn bedrijf vormde.

In tegenstelling tot wat algemeen wordt gedacht, werd Ramoji Rao niet met geld geboren; hij trouwde ermee toen zijn ouders zijn huwelijk regelden met Rama Devi, zijn rustige rechterhand in het zakenleven en de politiek. Rao behoorde tot de Kamma-kaste, voornamelijk landeigenaren in het vruchtbare geïrrigeerde Krishna-district van het onverdeelde Andhra Pradesh (nu Andhra Pradesh). Hij begreep macht, ook al was er weinig geld om die te ondersteunen. Hij richtte Margadarsi Chit Funds op in 1962 toen niemand enig idee had wat een chitfonds was. Tegenwoordig wordt de omzet van Margadarsi geschat op Rs 10.000 crore en is deze aanwezig in Andhra Pradesh, Telangana, Karnataka en Tamil Nadu. Subrata Roy Sahara zou zijn idee vele jaren later navolgen. enthousiaste opvolgers als BandhanBank volgden. Toen het begon, bestond het uit agenten die klein spaargeld uit afgelegen dorpen in de staat verzamelden op een rekening bij Margadarsi, die het geld zou voorschieten als dat nodig was. Het account kwalificeerde klanten om deel te nemen aan een prijzenloterij. De chitfund-business was gebaseerd op geloofwaardigheid, vertrouwen en een zekere chutzpah: een kwaliteit waar Ramoji Rao nooit een tekort aan had.

Met het kapitaal van Margadarsi en de steun van zijn vrouw en haar familie zocht Ramoji Rao naar zakelijke ideeën. Hij richtte een reclamebureau op, maar dacht in 1970 al aan een Telugu-krant. Eenadu ('Vandaag') werd gelanceerd in augustus 1974. Het was een krant die anders was dan alles wat Andhra Pradesh ooit had gezien, gedomineerd door de eerbiedige Andhra Jyothi en Andhra Prabha. Bestaande kranten hadden inhoud die voor de lezers van weinig waarde was; lokalisatie was grotendeels afwezig. Eenadu zette dat allemaal op zijn kop en werd oneerbiedig, hyperlokaal en daarom de eerste met het nieuws. Ramoji Rao, altijd een enthousiaste voorvechter van nieuwe technologie, lokaliseerde de productie en het drukken van Eenadu met meerdere edities, vooral toen het faxapparaat India binnenkwam en edities via fax konden worden bijgewerkt. In 1979, zo vertelde hij de interviewers, bedroeg de oplage ongeveer 180.000. “Twee op de vijf lezers van dagbladen in de staat zijn Eenadu-lezers”, zei hij.

Ondertussen maakte de Indiase politiek politieke omwentelingen door en Andhra Pradesh was daarop geen uitzondering. Ramoji Rao flirtte met het idee om zich bij de politiek aan te sluiten, maar zag andere mogelijkheden waarbij geld betrokken kon zijn maar het politieke kapitaal kon toenemen. Tegen de tijd dat de parlementsverkiezingen van 1983 in Andhra Pradesh plaatsvonden, steunde Eenadu onwankelbaar de Telugu Desam Party (TDP), opgericht in 1982, geleid door de grillige maar algemeen erkende acteur NT Rama Rao. Ramoji Rao was een van degenen die de 'ideologie' voor de TDP leverde: Telugu zelfrespect of 'atma gouravam'. Dit volgde op een snelle wisseling van eerste ministers door het regerende Congres in het centrum (zes tussen 1971 en 1983 met een korte periode van President's Rule), en de 'belediging' van een zittende Eerste Minister, T. Anjaiah, door de toenmalige rijzende ster in het Congres. , Rajiv Gandhi.

In 1983 deed TDP voor het eerst mee aan verkiezingen. De resultaten verbaasden iedereen: de partij kreeg 202 van de 294 in de vergadering. Eenadu's pagina één werd destijds breed besproken in redactiekamers, zowel in India als in het buitenland: er stond een enorme foto van NTR met opgeheven arm, alsof hij het Congres opdracht gaf de staat te verlaten. De kop was: “NTR sooper hit”, een variant op het filmjargon. Conservatieve kranten kregen een schok waar ze nooit meer van herstelden. Het succes van Eenadu was voor hem aanleiding om in 1983 een Engelse versie te lanceren, Newstime. Dat was echter een experiment dat zijn tijd ver vooruit was en dat later werd gesloten. Hij lanceerde ook een filmproductiehuis dat een film maakte over het verhaal van een plaatselijk meisje dat een klassieke danseres was en bij een ongeval een been verloor, maar bleef dansen met een kunstbeen. De film won vele prijzen en brak box office-records.

Ramoji Rao werd echter al snel moe van de driftbuien en houdingen van NTR. Hij steunde krachtig de opstand van Nara Chandrababu Naidu, bekend als Alludu Garu (schoonzoon), zowel financieel als in termen van mediabronnen. TDP splitste zich en NTR zou langzaam in de vergetelheid raken, samen met zijn vrouw, de latere weduwe, Lakshmi Parvati. Ramoji Rao nam later afstand van TDP, hoewel de steun aan Naidu voortduurde. In 1999 zou Chandrababu Naidu de langstzittende eerste minister van Andhra Pradesh worden en nog steeds de niet aflatende steun van Eenadu genieten. Het was niet meer dan logisch dat toen Naidu bij de parlementsverkiezingen van 2004 werd verslagen en het Congres 185 van de 294 parlementszetels won, de deelstaatregering achter Ramoji Rao en de Eenadu-groep aan zou gaan, die tegen die tijd een bloeiend tv-imperium had. YS Rajashekhar Reddy, die eerste minister werd, en zijn zoon Jaganmohan Reddy lanceerden Sakshi, een rivaliserende tv-zender.

Ramoji Rao kende echter verschillende persoonlijke tegenslagen. Het verlies van zijn vrouw was een schok. Maar zijn beide zonen Kiran en Suman waren vóór hem overleden. Andere leden van zijn familie leiden nu het bedrijf, maar vanuit zijn schuilplaats in Ramoji City aan de rand van Hyderabad was Ramoji Rao tot een paar jaar geleden nog steeds bezig met het uitstippelen van strategieën op het gebied van zaken en politiek, vooral tijdens de splitsing van Andhra Pradesh en Telangana.

Ramoji Rao leefde op het grensvlak tussen zakenleven en politiek en was het grootste deel van zijn opmerkelijke leven een actieve deelnemer aan beide. Hij stond altijd bekend als 'voorzitter' en droeg alleen wit. De staatsbegrafenis die premier Revanth Reddy voor hem heeft bevolen, is een maatstaf voor het respect dat de staat aan dit gevaarte heeft toegekend.

Eerste druk: 08 juni 2024 | 13:39 uur IS